Corona civica
Dit artikel gaat in op het onderwerp Corona civica, dat de afgelopen jaren aan relevantie heeft gewonnen vanwege de impact ervan op verschillende aspecten van de samenleving. Vanaf Corona civica heeft een voor en na gemarkeerd in de manier waarop we met elkaar omgaan, tot de invloed ervan op economisch en politiek gebied, heeft dit onderwerp geleid tot grote belangstelling en debat onder zowel experts als burgers. Langs deze lijnen zullen de oorsprong, evolutie en gevolgen van Corona civica worden geanalyseerd, waarbij een gedetailleerd beeld wordt gegeven van de huidige en toekomstige implicaties en uitdagingen ervan.
De corona civica (burgerkroon) is een krans van eikenbladeren. Tijdens de Romeinse Republiek en het Romeinse Rijk gold dit eerbewijs als de op een na hoogste militaire onderscheiding waarop een burger mocht hopen. Alleen de corona obsidionalis (blokkade-kroon) of corona graminea (graskroon) stond in hoger aanzien. De corona civica was voorbehouden aan militairen die hun medesoldaten het leven redden en stand hielden in grote nood.
Na de constitutionele hervormingen van Sulla had de ontvanger van de corona civica recht op een zetel in de senaat. Hij werd geacht zijn kroon bij openbare ceremonies te dragen en werd daar toegejuicht door zijn meerderen in stand en ouderdom. Sinds Augustus, die zijn kroon ontving voor zijn verdiensten in de burgeroorlog, was het ontvangen van de corona civica voorbehouden aan de Princeps.
Beroemde ontvangers:
Scipio Africanus weigerde de corona civica die hem verleend werd omdat hij zijn vader het leven had gered.
Externe links
| Bronnen, noten en/of referenties |