In de wereld van vandaag is Geoffrey van Monmouth een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen in verschillende delen van de samenleving. Of het nu op persoonlijk, professioneel of sociaal vlak is, Geoffrey van Monmouth heeft de aandacht van mensen getrokken vanwege de impact en relevantie ervan in het dagelijks leven. Naarmate de tijd vordert, is Geoffrey van Monmouth een onderwerp van debat en discussie geworden, waardoor tegenstrijdige meningen ontstaan onder verschillende sectoren van de bevolking. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Geoffrey van Monmouth onderzoeken en de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven. Vanaf de oorsprong tot de huidige situatie zullen we analyseren hoe Geoffrey van Monmouth een voor en na heeft gemarkeerd in de manier waarop we de wereld om ons heen waarnemen. Daarom is het van cruciaal belang om het belang van Geoffrey van Monmouth en de impact ervan op onze samenleving te begrijpen.
Geoffrey van Monmouth (Godfried van Monmouth) | ||||
---|---|---|---|---|
Bisschop van de Rooms-Katholieke Kerk | ||||
Geboren | ca. 1090/1100 | |||
Plaats | Monmouth (Prinsdom Wales) | |||
Overleden | 1154/1155 | |||
Plaats | Cardiff, Prinsdom Wales | |||
Kerkelijke loopbaan | ||||
1152 | Bisschop van St Asaph | |||
12e eeuw | Aartsdiaken van LLandalf en/of Monmouth | |||
12e eeuw | Geschiedschrijver | |||
|
Geoffrey van Monmouth, in het Nederlands ook wel Godfried van Monmouth, (Monmouth (Wales), ca. 1090/1100 - Cardiff, 1154/1155) was een christelijk geestelijke en geleerde. Hij is een van de belangrijkste Britse geschiedschrijvers. Hij ging naar de universiteit van Oxford en werd daarna aartsdiaken van LLandalf en/of Monmouth. In 1152 werd hij bisschop van St Asaph.
Geoffrey schreef verschillende belangrijke boeken, in het Latijn. Hij staat erom bekend dat hij schreef in de hoofse stijl van creatief anachronisme die zich in het midden van de twaalfde eeuw ontwikkelde.
Dit boek schreef hij ergens vóór 1135 en het bevat - zoals de titel al zegt - een reeks apocalyptische voorspellingen die zouden zijn gedaan door de tovenaar Merlijn (hiervoor bekend als Myrddin - misschien veranderde Geoffrey de naam om associaties met het Franse merde (schijt) te vermijden, maar het kan ook gewoon een latinisering zijn). Dit was het eerste boek over Merlijn in een andere taal dan het Welsh en daarom was het erg populair.
De geschiedenis van de Britse koningen is Geoffreys bekendste boek. Dit boek, rond 1135 geschreven voor de Anglonormandische machthebbers in Brittannië, beweert een geschiedenis te zijn van de koningen van Brittannië vóór de Saksische tijd (9e eeuw). Het is gebaseerd op de Arthurlegenden waarbij Geoffrey eigentijdse ridderlijke idealen projecteerde op het verleden. Zo ontstond een vorm van creatief anachronisme dat kenmerkend is voor de twaalfde-eeuwse hoofse literatuur. In 1155 vertaalde de Normandische dichter Wace de Latijnse Historia van Geoffry in het Anglonormandische Frans, een dialectvariant van het Noord-Franse Langue d'oïl.
Volgens De Historia zouden de Britse koningen afstammen van Aeneas. De Historia is een van de eerste teksten waar Koning Arthur in voorkomt en de oudste nog bestaande tekst die King Leir vermeldt.
Geoffreys laatste boek werd ergens tussen 1149 en 1151 geschreven. Hierin vertelt hij de Merlijn-legende zoals die bekend was uit de Welshe traditie.