Spaanse Hoogvlakte
Er is altijd grote belangstelling geweest voor Spaanse Hoogvlakte, of het nu gaat om de impact ervan op de samenleving, de relevantie ervan in de geschiedenis of de invloed ervan op de cultuur. Spaanse Hoogvlakte is het onderwerp geweest van studies, debatten en analyses in verschillende disciplines, wat het belang ervan in de huidige context aantoont. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Spaanse Hoogvlakte, van zijn oorsprong tot zijn evolutie vandaag de dag. We zullen de impact ervan op verschillende gebieden en de relevantie ervan in het dagelijks leven analyseren, met als doel de betekenis en rol ervan in de samenleving beter te begrijpen.
De Spaanse Hoogvlakte of meseta (Spaans: Meseta central) is het oudste gedeelte van het Iberisch Schiereiland en wordt gevormd door een plateau. Het vindt zijn oorsprong in een bergketen gevormd tijdens de Hercynische orogenese. Na een periode van erosie van dat gebergte ontstond de meseta zoals we die nu kennen tijdens de Alpiene orogenese en de kwartaire erosie en sedimentatie. De meseta is gemiddeld ongeveer 600 meter hoog.
De hoogvlakte wordt doorsneden door het Castiliaans Scheidingsgebergte, dat het gebied historisch in Oud- en Nieuw-Castilië verdeelt. De hoogvlakte wordt omringd door het Cantabrisch Gebergte in het noorden, het Iberisch Randgebergte in het oosten, de Sierra Morena in het zuiden en de Extremadura en de bergen van noordelijk Portugal in het westen.
Het klimaat op de meseta wordt omschreven als nueve meses de invierno, tres meses de infierno: negen maanden winter en drie maanden hel. In weerkundige termen is er sprake van een lange winter en een korte, hete zomer.