Benedykt Dytrych
W dzisiejszym świecie Benedykt Dytrych zyskał duże znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Jego wpływ był odczuwalny w polityce, kulturze, technologii i codziennym życiu ludzi. Benedykt Dytrych wywołał debaty, kontrowersje i znaczące zmiany, które zaznaczyły się przed i po w najnowszej historii. W tym artykule dokładnie zbadamy znaczenie Benedykt Dytrych, jego implikacje i wpływ na różne aspekty współczesnego życia. Od jego początków po konsekwencje, szczegółowo przeanalizujemy rolę, jaką Benedykt Dytrych odgrywa w obecnym świecie i jego projekcję na przyszłość.
 Benedykt Teodor Dytrych w mundurze podporucznika | |
 podpułkownik dyplomowany piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 września 1914 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 kwietnia 1995 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Benedykt Teodor Dytrych (ur. 12 września 1914 w Nowej Wsi, zm. 23 kwietnia 1995 w Londynie) – podpułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, historyk emigracyjny, badacz dziejów nowożytnych.
Życiorys
Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1938 i 445. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty.
Był żołnierzem kampanii wrześniowej i 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Po 1945 roku pozostał na emigracji. Absolwent historii Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie. Uzyskał tytuł magistra w 1967 za pracę pt. Prasa angielska wobec sprawy polskiej przed powstaniem styczniowym. Doktorat obronił w 1979 pod kierunkiem Józefa Jasnowskiego na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie na podstawie dysertacji pt. Pszczelarstwo, miód i wosk w kulturze materialnej Rzymu i Bizancjum. Habilitował się w 1985 (praca pt. Rośliny spożywcze importowane z Ameryki Południowej). Wykładał historię na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie.
Był wybierany zastępcą członka Wydziału Oświaty i Wychowania Polaków w Wielkiej Brytanii 10 września 1953 oraz w 1959, 18 grudnia 1963, 1 stycznia 1967.
Wybrane publikacje
- (redakcja) Wiktoria wiedeńska (1683), praca zbiorowa pod auspicjami Pol. Tow. Naukowego na Obczyźnie; red. Józef Jasnowski, Benedykt Dytrych, Londyn: Polska Fundacja Kulturalna 1984.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1989, za całokształt pracy niepodległościowej i społecznej)
Przypisy
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 213.
- ↑ Mianowanie członków Wydziału Oświaty i Wychowania Polaków w Wielkiej Brytanii. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 23, Nr 2 z 20 listopada 1953.
- ↑ Mianowanie przez Ministra Wyznań Religijnych, Oświaty i Kultury członków i zastępców członków Wydziału Oświaty i Wychowania Polaków w W. Brytanii. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 22, Nr 2 z 24 kwietnia 1959.
- ↑ Mianowanie przewodniczącego i członków Wydziału Oświaty i Wychowania Polaków w W. Brytanii. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 8, Nr 1 z 10 marca 1963.
- ↑ Mianowanie przewodniczącego i członków Wydziału Oświaty i Wychowania Polaków w W. Brytanii. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 8-9, Nr 2 z 19 maja 1967.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 53, Nr 4 z 29 czerwca 1989.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 98, Nr 6 z 15 grudnia 1989.
Bibliografia
- Józef Jasnowski, Śp. Benedykt Teodor Dytrych , "Rocznik Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie" 37 (1993/1994) , s. 25-26.
- Zbigniew Andrzej Judycki, Polski Uniwersytet na Obczyźnie. Słownik biograficzny pracowników naukowych, Londyn 2008, s. 30.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Rafał Stobiecki, Klio na wygnaniu. Z dziejów polskiej historiografii na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii po 1945 r., Poznań 2005.
Linki zewnętrzne
- Rafał Stobiecki, Historia i historycy na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie .