Białe słońce pustyni

W dzisiejszym świecie Białe słońce pustyni to temat, który generuje duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o dziedzinę akademicką, społeczną, polityczną czy kulturalną, Białe słońce pustyni to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Jego znaczenie przekroczyło granice i przyciągnęło uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym zawodzie. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty związane z Białe słońce pustyni, analizując jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i badając możliwe rozwiązania lub podejścia do skutecznego rozwiązania tego problemu. Poprzez dogłębne i obiektywne badania będziemy starali się w pełni zrozumieć dzisiejsze znaczenie i implikacje Białe słońce pustyni.

Białe słońce pustyni
Белое солнце пустыни
Ilustracja
Pomnik czerwonoarmisty Suchowa w Doniecku
Gatunek

eastern

Data premiery

16 października 1970

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

85 minut

Reżyseria

Władimir Motyl

Scenariusz

Walentin Jeżow
Rustam Ibragimbekow

Główne role

Anatolij Kuzniecow

Muzyka

Isaak Szwarc

Zdjęcia

Eduard Rozowski

Białe słońce pustyni (ros. Белое солнце пустыни, Biełoje sonce pustyni) – radziecki eastern z 1970 roku, najsłynniejsze dzieło Władimira Motyla, które od razu po premierze zyskało status filmu kultowego. Już do końca 1970 roku obejrzało go pięćdziesiąt milionów widzów.

Zdjęcia plenerowe nakręcono na pustyni Kara-kum, w starym rezerwacie Bajram-Ali w Turkmenistanie, a także w Dagestanie i w Łudze w obwodzie leningradzkim.

Opis fabuły

Akcja filmu rozgrywa się w Turkmenistanie na początku lat 20. XX wieku. Sierżant Fiodor Suchow (Anatolij Kuzniecow) służył rewolucji w szeregach Armii Czerwonej. Opuściwszy szpital, wędruje samotnie przez pustynię Kara-Kum, umilając sobie czas wymyślaniem listów do małżonki. Gdy po latach ciężkiej służby może wreszcie powrócić do żony, do rodzinnej wsi nad Wołgą, otrzymuje jeszcze ostatnie zadanie. Ma doprowadzić w bezpieczne miejsce porzucone żony z haremu Abdułły (Kachi Kawsadze), przywódcy oddziału basmaczy. W misji towarzyszy mu młody Pietrucha (Nikołaj Godowikow).

Obsada

i inni

Zobacz też

Przypisy

  1. Jakub Majmurek, Majmurek: Eastern współczesny , Krytyka Polityczna, 29 września 2014 .
  2. 50 najlepszych westernów wszech czasów. esensja.stopklatka.pl. . // Esensja
  3. a b c Sebastian Chosiński: Czerwona gwiazda nad turkmeńską pustynią. Esensja, 16 grudnia 2009. . . (pol.).
  4. Kazimierz Nowacki (red.), Z filmem radzieckim na ty, Kraków 1972, s. 138.

Linki zewnętrzne