Hospicio Cabañas
W tym artykule zagłębimy się w temat Hospicio Cabañas, badając jego pochodzenie, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i jego znaczenie w różnych obszarach. Hospicio Cabañas jest obiektem badań i zainteresowań od dziesięcioleci, wywołując debaty i refleksje na temat jego wpływu na życie codzienne. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć różne aspekty otaczające Hospicio Cabañas, od jego historycznych implikacji po jego dzisiejszą rolę. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowej i wzbogacającej wizji Hospicio Cabañas, aby czytelnik mógł dokładnie zrozumieć ten temat, który jest dziś tak aktualny.
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
I, II, III, IV |
| Numer ref. | |
| Region |
Ameryka Łacińska i Karaiby |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1997 |
Położenie na mapie Meksyku  | |
 20°40′36,9″N 103°20′14,4″W/20,676917 -103,337333
| |
Hospicio Cabañas – szpital w meksykańskim mieście Guadalajara, obiekt wpisany na listę dziedzictwa UNESCO oraz jeden z najstarszych i największych kompleksów medycznych Ameryce Łacińskiej.
Kompleks został ufundowany w 1791 roku przez ówczesnego arcybiskupa Guadalajary. Od początku pełnił role szpitala oraz sierocińca. Szpital nosi imię Juana Ruiza de Cabañasa który został wybrany w 1796 roku do episkopatu Guadalajary a także zatrudnił rzeźbiarza Manuela Tolse aby zaprojektował i wykończył budynek szpitala.
Tolsa zaprojektował kompleks szpitala w stylu podobnym takim budowlą jak Dôme des Invalides w Paryżu oraz Eskurial, w okolicach Madrytu. Budynek został zbudowany w kształcie prostokąta o wymiarach 164 m x 145 m. Głównym punktem budynku szpitala jest kaplica, której kopuła wznosi się na 32,5 metra.
Po śmierci Cabañasa w 1823 roku, budowa kościoła była kontynuowana aż do 1829 roku kiedy ostatecznie ukończono budowanie kompleksu. W XIX wieku a także sporadycznie aż do 1980 roku, część pomieszczeń szpitalnych zostało wykorzystywanych jako baraki. W XX wieku budynek został licznie ozdabiany przez meksykańskich artystów którzy budowali posągi i statuetki a malarz José Clemente Orozco wykończył sufit kaplicy szpitalnej, freskami.
W 1997 roku na 21. sesji UNESCO, Hospicio Cabañas zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa.
Linki zewnętrzne
