W dzisiejszym świecie Jerzy Żurawlew stał się tematem niezwykle ważnym i interesującym. Od momentu pojawienia się Jerzy Żurawlew przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując debaty, dyskusje, a w wielu przypadkach konkretne działania. Jego wpływ przekroczył granice, kultury i pokolenia, stając się centralnym punktem uwagi ekspertów, badaczy, specjalistów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane ze Jerzy Żurawlew, badając jego pochodzenie, ewolucję, implikacje i możliwe scenariusze na przyszłość. Na tych stronach będziemy odkrywać tajemnice otaczające Jerzy Żurawlew, analizując jego znaczenie i znaczenie w bieżącym kontekście, zapewniając kompleksową i aktualną wizję tego tematu, który tak bardzo nas niepokoi.
Data i miejsce urodzenia |
25 grudnia 1886 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 października 1980 |
Zawód, zajęcie |
muzyk, profesor |
Odznaczenia | |
Jerzy Żurawlew (ur. 25 grudnia 1886 w Rostowie nad Donem, zm. 3 października 1980 w Warszawie) – polski pianista, kompozytor, profesor, a później rektor Konserwatorium Warszawskiego. Inicjator Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina i jego wielokrotny juror.
Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Jego ojciec był Rosjaninem, matka zaś Polką. Pierwszą nauczycielką gry na fortepianie była matka. Mając 8 lat wystąpił w Moskwie przed Ignacym Janem Paderewskim, który przebywał w Rosji na tournée.
Był uczniem wybitnego polskiego chopinisty – Aleksandra Michałowskiego. Studia w Konserwatorium Warszawskim ukończył z wyróżnieniem, zostając jednocześnie profesorem tej uczelni. Koncertował będąc jeszcze studentem, cieszył się opinią pianisty znakomicie interpretującego dzieła Franciszka Liszta. Świetnie zapowiadającą się karierę przerwała I wojna światowa. W tym czasie poznał swoją pierwszą żonę Zofię, malarkę.
W 1916 założył konserwatorium w Mińsku Litewskim. Po rewolucji 1917 osiadł w Warszawie. W latach 1925–1939 pracował w Wyższej Szkole im. Chopina przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. W tym czasie na krótko wrócił do działalności koncertowej.
Dzięki wytrwałym staraniom Żurawlewa i finansowym wsparciu jego przyjaciela, przedsiębiorcy i miłośnika muzyki Henryka Rewkiewicza, w 1927 roku odbył się w Warszawie I Międzynarodowy Konkurs Chopinowski dla Pianistów.
Upadek powstania warszawskiego przyniósł dramatyczne wydarzenia w życiu Żurawlewa, razem z żoną znalazł się w obozie w Pruszkowie. Następnie osiedlił się w Bochni, gdzie jego żona zmarła. W Bochni ożenił się ponownie, ze swoją uczennicą Anną Gerstin. Założona przez niego w tym mieście Szkoła Muzyczna I stopnia nosi obecnie jego imię.
We wrześniu 1945 Żurawlewowie przenieśli się do Gliwic, gdzie oboje pracowali w Szkole Muzycznej wówczas Instytucie Muzycznym im. I.J.Paderewskiego. Jerzy Żurawlew wyjechał do Łagowa Lubuskiego, gdzie w 1949 roku odbyły się obowiązkowe dla polskiej ekipy pianistów przygotowania i przesłuchania przed pierwszym po wojnie, IV Konkursem Chopinowskim. Następnie w reaktywowanym Konserwatorium Warszawskim profesor objął stanowisko rektora. Żona Anna dołączyła do niego po roku.
Zasługi Żurawlewa dla Konkursu Chopinowskiego zostały nagrodzone w 1950 Nagrodą Państwową I stopnia. Był honorowym członkiem jury, relacjonował wydarzenia z konkursu w radiu. Zmarł w czasie, kiedy odbywał się X Konkurs Chopinowski. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 1-1-27).