Klimat równikowy
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Klimat równikowy, który w ostatnim czasie przykuł uwagę wielu osób. _Var1 to intrygująca koncepcja, która wywołała debaty i dyskusje na różnych polach, od środowiska akademickiego po świat rozrywki. W tym artykule zbadamy różne aspekty Klimat równikowy, odkrywając jego znaczenie, implikacje i wpływ na współczesne społeczeństwo. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę zagłębimy się w złożoność Klimat równikowy, zapewniając wszechstronną i multidyscyplinarną wizję, która pozwala naszym czytelnikom w pełni zrozumieć to zjawisko.
Klimat równikowy – w klasyfikacji klimatów Wincentego Okołowicza jest to jedna z pięciu głównych stref klimatycznych. Obejmuje część obszarów kuli ziemskiej położonych między 20°S oraz 20°N. W strefie klimatów równikowych średnia temperatura wszystkich miesięcy przekracza 20 °C. Roczne amplitudy temperatur są niewielkie, wzrastają do 5 °C–10 °C idąc na północ i na południe od równika. Z oddaleniem od równika zmniejsza się też roczna suma opadów i ich rozkład w ciągu roku. Na równiku nie ma wyraźnej pory bezdeszczowej (codziennie padają tutaj tzw. deszcze zenitalne), dalej od równika pora deszczowa ograniczona jest do kilku miesięcy.
Ze względu na różnice w amplitudach temperatur i rozkładu opadów w ciągu roku, wydzielane są trzy typy klimatów:
- klimat równikowy wybitnie wilgotny
- klimat podrównikowy wilgotny
- klimat równikowy suchy
Strefa klimatów równikowych obejmuje: Amerykę Środkową wraz z wyspami Morza Karaibskiego, północną część Ameryki Południowej, Afrykę pomiędzy 15°N a 20°S, większą część wyspy Madagaskar, Archipelag Malajski, Filipiny, północną Australię oraz wyspy Oceanii.
Zobacz też
Bibliografia
- Geografia Vademecum, J. Stasiak, Z. Zaniewicz; Wydawnictwo pedagogiczne OPERON, Gdynia 2006; ISBN 978-83-7461-942-4
- „Strefy Klimatyczne” – Wincenty Okołowicz; Atlas Geograficzny, praca zbiorowa; PPWK Warszawa 1990, Wydanie XXIII; ISBN 83-7000-011-8