Ludwik VIII Lew
Dziś Ludwik VIII Lew stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Dzień po dniu coraz więcej osób angażuje się w Ludwik VIII Lew i szuka informacji na jego temat. Od swoich początków do chwili obecnej Ludwik VIII Lew wywiera znaczący wpływ na różne aspekty życia codziennego, od sposobu realizacji relacji międzyludzkich po funkcjonowanie gospodarki światowej. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty Ludwik VIII Lew, omawiając jego implikacje, wyzwania i możliwe rozwiązania. Mamy nadzieję zaoferować wszechstronną perspektywę, która pozwoli naszym czytelnikom lepiej zrozumieć Ludwik VIII Lew i jego znaczenie we współczesnym świecie.
| |
| |
| Król Francji | |
| Okres | |
|---|---|
| Koronacja |
6 sierpnia 1223 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
8 listopada 1226 |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
Filip |
Ludwik VIII Lew, fr. Louis VIII le Lion (ur. 5 września 1187 w Paryżu, zm. 8 listopada 1226 w Château de Montpensier-en-Auvergne) – król Francji w latach 1223–1226. Syn Filipa II Augusta z dynastii Kapetyngów i Izabelli z Hainaut.
Książę Ludwik
W 1216 angielscy baronowie zbuntowali się przeciwko rządom króla Jana bez Ziemi i zaproponowali tron angielski Ludwikowi. Inwazja Anglii spotkała się z niewielkim tylko oporem, Ludwik wkroczył do Londynu, gdzie w maju 1216 został proklamowany (lecz nie koronowany) królem Anglii w katedrze św. Pawła. 14 czerwca zdobył Winchester i kontrolował ponad połowę królestwa Anglii. W 1217 stopniowo utracił poparcie wspierających go baronów i na mocy traktatu z Lambeth zmuszony został do rezygnacji z roszczeń do korony angielskiej na rzecz Henryka III.
Król Ludwik
Ludwik objął tron francuski po śmierci swojego ojca, Filipa II Augusta, 14 lipca 1223. Koronacja jego i jego żony – Blanki Kastylijskiej nastąpiła 6 sierpnia 1223, w katedrze w Reims. Jako król kontynuował konflikt z Plantagenetami, zdobywając na nich Poitou i Saintonge w 1224.
1 listopada 1223 Ludwik wydał edykt zabraniający arystokracji francuskiej pożyczania pieniędzy od Żydów. Egzekwowanie tego edyktu było jedną z przyczyn długoletniego konfliktu z Tybaldem IV, hrabią Szampanii.
W 1225 synod w Bourges ekskomunikował hrabiego Tuluzy Rajmunda VII i ogłosił krucjatę przeciwko niemu. Król Ludwik chętnie przyłączył się do krucjaty, pragnąć umocnić i rozszerzyć władzę królewską w Langwedocji. Hrabia Foix, Roger Bernard II próbował mediacji pomiędzy monarchą a wyklętym arystokratą, ale Ludwik odrzucił rozwiązania dyplomatyczne na rzecz siłowych. W lipcu 1226 król dotarł do Awinionu i zdobył miasto po trzymiesięcznym oblężeniu. Chory na dyzenterię, umarł we wsi Montpensier w Owerni 8 listopada 1226.
Grób króla znajduje się w bazylice Saint-Denis. Następcą został jego syn, Ludwik IX Święty.
Małżeństwo i potomstwo
W wieku trzynastu lat poślubił 23 maja 1200 Blankę Kastylijską, córkę króla Alfonsa VIII, z którą miał liczne potomstwo:
- Filip (ur. 9 września 1209, zm. 1218)
- Ludwik IX Święty (ur. 25 kwietnia 1214, zm. 25 sierpnia 1270) – król Francji w latach 1226–1270, kanonizowany w 1297
- Robert I d’Artois (ur. 1216, zm. 1250) – hrabia Artois
- Filip (ur. 1218, zm. 1220)
- Jan (ur. 1219, zm. 1232) – hrabia Andegawenii i Maine
- Alfons z Poitiers (ur. 1220, zm. 1271) – książę Owernii, hrabia Poitiers i Tuluzy
- Filip Dagobert (ur. 1222, zm. 1232)
- Izabela (ur. 1225, zm. 1269) – późniejsza święta
- Stefan (ur. 1225 zm. 1226)
- Karol Andegaweński (ur. 1226, zm. 1285) – hrabia Andegawenii i Maine (1246-85), Prowansji i Forcalquier (1246-85), król Sycylii (1265-85), król Neapolu (1282-85), tytularny król Jerozolimy etc.
Zobacz też
| Pierwsi hrabiowie | |
|---|---|
| Dynastia flandryjska |
|
| Estrydsenowie |
|
| Dynastia normandzka |
|
| Adalbertowie |
|
| Kapetyngowte |
|
| Dynastia burgundzka |
|
| Dynastia Dampierre |
|
| Dynastia burgundzka |
|
| Habsburgowie |
|
