W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat OHC. Od dziesięcioleci OHC przyciąga uwagę i zainteresowanie ludzi w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Jego wpływ na społeczeństwo jest niezaprzeczalny, wpływając na wszystko, od kultury popularnej po politykę światową. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom OHC, od jego początków po dzisiejsze znaczenie. Dodatkowo zbadamy jego wpływ w różnych obszarach, a także opinie i perspektywy ekspertów w danej dziedzinie. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez historię i teraźniejszość OHC.
OHC (od ang. Overhead Camshaft – „głowicowy wałek rozrządu” lub „górny wałek rozrządu”) – rodzaj układu rozrządu, w którym wałek rozrządu służący do napędzania zaworów znajduje się w głowicy silnika. Napędzany jest on zwykle za pomocą koła zębatego, elastycznego paska rozrządu lub w innych typach i mocnych silnikach łańcuchem. Wyjątkowo zdarza się również napęd za pomocą kół zębatych. Dla tego typu rozwiązania stosuje się dwa układy:
SOHC (ang. single overhead camshaft, pojedynczy górny wałek rozrządu) oznacza silnik z jednym wałkiem rozrządu umieszczonym w głowicy cylindrów. Pojedynczy wałek rozrządu jest umieszczony bezpośrednio nad zaworami ustawionymi w linii. Jednak termin „SOHC” jest bardziej powszechny w przypadku silników z trzema lub czterema zaworami na cylinder, w których zawory, w przeciwieństwie do silnika DOHC, są sterowane tylko przez jeden centralny wałek rozrządu w głowicy na rząd cylindrów. Aby zaoszczędzić miejsce, wałek rozrządu jest montowany między zaworami ssącymi i wydechowymi w kształcie litery V. Zawory są zwykle uruchamiane przez rolki lub dźwignie wahacza. Przykładem czterozaworowego silnika SOHC jest Chrysler Neon, trzyzaworowe silniki SOHC można znaleźć w Hondzie Deauville i różnych modelach Mitsubishi Colt.
DOHC (ang. Double Overhead Camshaft, także Twin cam) oznacza konstrukcję, w której zawory są sterowane przez dwa górne wałki rozrządu na rząd cylindrów. (Dlatego silniki DOHC V i bokser mają cztery wałki rozrządu). Zawory silników DOHC są prawie zawsze sterowane bezpośrednio za pomocą popychaczy kubełkowych lub wahaczy.
Zaletą układu jest brak pośrednich elementów rozrządu (popychaczy, dźwigni zaworowych) wymagających smarowania i mogących ulec awarii oraz dobra szybkobieżność silnika wynikająca z braku zwłoki w napełnianiu silnika ładunkiem i opróżnianiu go ze spalin. Wadą jest złożona konstrukcja głowicy silnika. Opanowanie technologii produkcji silników OHC, w połączeniu z ich zaletami, sprawiło, że nowych konstrukcyjnie silników spalinowych małej i średniej mocy z innym rodzajem rozrządu (OHV lub, tym bardziej, SV) praktycznie się nie spotyka.