Papirus Oxyrhynchus 3522
W dzisiejszym świecie Papirus Oxyrhynchus 3522 jest tematem ciągłej debaty i analiz. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii, wpływ na kulturę czy znaczenie na polu naukowym, Papirus Oxyrhynchus 3522 zajmuje ważne miejsce w programie dyskusji. Od czasów starożytnych do współczesności Papirus Oxyrhynchus 3522 budził zainteresowanie i ciekawość ludzkości, wywołując głębokie refleksje i prowokując do nieustannych badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty Papirus Oxyrhynchus 3522, odkrywając jego liczne aspekty i znaczenie w bieżącym kontekście.
Papirus Oxyrhynchus 3522, oznaczany skrótem P.Oxy.L 3522 – niewielki fragment greckiego rękopisu Septuaginty spisany na papirusie, w formie zwoju. Jest jednym z rękopisów odkrytych w Oksyrynchos, został skatalogowany pod numerem 3522. Paleograficznie datowany jest na I wiek n.e. Zawiera fragment Księgi Hioba 42,11-12. W jednym miejscu zawiera tetragram imienia Bożego. Jest to jeden ze znanych fragmentów Septuaginty zawierających imię Boże. Fragment ten został opublikowany w 1983 roku przez P. J. Parsonsa w The Oxyrhynchus Papyri, część L (50).
Fragment ten jest oznaczany również numerem 857 na liście rękopisów Septuaginty według klasyfikacji Alfreda Rahlfsa oraz jako LDAB 3079. Obecnie rękopis przechowywany jest w Papyrology Rooms, Sackler Library w Oksfordzie (P.Oxy.L 3522).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Emanuel Tov: Textual Criticism of the Hebrew Bible. Minneapolis: Minneapolis: Fortress Press; Assen: Royal Van Gorcum, 2001, s. 220. ISBN 0-8006-3429-2. (ang.).
- ↑ Larry W. Hurtado: The Earliest Christian Artifacts: Manuscripts and Christian Origins. Sheffield: Wm. B. Eerdmans Publishing Co., 2006, s. 213. ISBN 0-8028-2895-7. (ang.).
Bibliografia
- P. J. Parsons: P.Oxy.L 3522. Oxyrhynchus Online . The Oxyrhynchus Papyri vol. L. .