W tym artykule będziemy badać temat Park Narodowy Wysokich Taurów z różnych perspektyw i podejść. Park Narodowy Wysokich Taurów to temat, który przykuł uwagę ekspertów w tej dziedzinie, a także ogółu społeczeństwa, ze względu na jego aktualność i znaczenie dzisiaj. Idąc tym tropem, przeanalizujemy różne aspekty związane z Park Narodowy Wysokich Taurów, od jego historii i ewolucji, po implikacje dla współczesnego społeczeństwa. Aby przedstawić kompleksowy i zrównoważony pogląd, zajmiemy się również kontrowersjami i debatami, które pojawiły się wokół tego tematu, próbując rzucić światło na jego różne aspekty. W ten sposób Park Narodowy Wysokich Taurów okazuje się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu, który zasługuje na dogłębną analizę i zrozumienie.
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1981 |
Powierzchnia |
1856 km² |
Obszar parku w 1992 | |
Położenie na mapie Austrii | |
47°05′58″N 12°39′25″E/47,099444 12,656944 | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Wysokich Taurów (niem. Nationalpark Hohe Tauern) – park narodowy w Austrii, obejmujący większą część grupy górskiej Wysokie Taury. Najstarszy i największy park narodowy w całej Austrii, a jednocześnie największy obszar chroniony w całych Alpach. Utworzony został w 1981 r.
Obejmuje ponad 1800 km² (z tego 1189 km² ścisłej strefy ochrony i 627 km² otuliny). Na terenie parku rośnie 3300 gatunków roślin (1150 gatunków porostów, 950 gatunków mchów i 1200 gatunków roślin naczyniowych). Szczególne bogactwo reprezentują grzyby, których naliczono tu ponad 4000 gatunków. Z kręgowców stale występuje tu 9 gatunków ryb, 11 gatunków płazów, 8 gatunków gadów, 114 gatunków ptaków i 52 gatunki ssaków. Wielkie drapieżniki, jak niedźwiedź brunatny, wilk szary czy ryś, zostały tu wytępione na przełomie XIX i XX stulecia.
Symbolem alpejskiej przyrody jest w Wysokich Taurach koziorożec alpejski (chroniony prawem). Jego populacja została odnowiona w latach 60. XX w., ponieważ pierwotne stado tych zwierząt również w większości zostało wcześniej wytrzebione. Wraz z koziorożcem występują tu kozica w podgatunku alpejskim (Rupicapra rupicapra rupicapra) i świstak - obydwa gatunki mają status zwierzyny łownej, jednak wielkość ich odstrzału jest ściśle regulowana.
Zmiany powierzchni parku do 1992 roku: