Obecnie Rosyjska Biblioteka Narodowa jest bardzo istotnym tematem, który przykuł uwagę szerokiego spektrum społeczeństwa. Wraz z ciągłym postępem technologii i globalizacją, Rosyjska Biblioteka Narodowa stał się centralnym punktem debaty i dyskusji w różnych obszarach. Od pola akademickiego, przez świat pracy, po sferę polityczną, Rosyjska Biblioteka Narodowa wywołał szereg refleksji i pytań, które mają na celu zrozumienie jego wpływu na współczesne społeczeństwo. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Rosyjska Biblioteka Narodowa, analizując jego implikacje w różnych dziedzinach i oferując kompleksową wizję tego tematu, który jest dziś tak aktualny.
Stary gmach biblioteki na Newskim Prospekcie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
budynek główny: Санкт-Петербург |
Dyrektor |
Anton Likhomanov |
Data założenia |
1795 |
Położenie na mapie Petersburga | |
Położenie na mapie Rosji | |
59°56′01″N 30°20′08″E/59,933611 30,335556 | |
Strona internetowa |
Rosyjska Biblioteka Narodowa w Petersburgu, nazywana Państwową Publiczną Biblioteką Sałtykowa-Szczedrina w latach 1932–1992 (tj. w czasach ZSRR) – najstarsza publiczna biblioteka w Rosji. Nie należy jej mylić z Rosyjską Biblioteką Państwową znajdującą się w Moskwie.
Założona została jako Carska Biblioteka Publiczna w roku 1795 przez Katarzynę Wielką, która przekazała bibliotece kolekcję księgozbiorów podarowanych jej przez Woltera i Diderota. Ta darowizna została uzupełniona zagrabionym zbiorem biblioteki Załuskich (420 tys. woluminów). Część polskich książek owego księgozbioru została przekazana Polsce przez Rosję Radziecką w 1921 roku, po zawarciu pokoju ryskiego (55 tys. drukowanych ksiąg). Po roku 1811 zasoby biblioteki zaczęły szybko wzrastać, ponieważ od każdej książki wydanej w Imperium Rosyjskim wysyłany był egzemplarz obowiązkowy. W 1914 biblioteka zawierała 3 miliony woluminów.
3 stycznia 1814 roku została udostępniona do publicznego użytku.
Od roku 1849 do 1861 prowadzona była przez Modesta von Korffa (1800–1876), szkolnego kolegę Puszkina z czasów liceum. W tym okresie biblioteka została wzbogacona o najstarsze rękopisy Nowego Testamentu (Kodeks Synajski) i Starego Testamentu (Kodeks Leningradzki). W 1868 roku do biblioteki dołączył najstarszy rękopis Koranu Uthman Qur'an.
W 1939 otrzymała w wyróżnieniu Order Czerwonego Sztandaru Pracy (Орден Трудового Красного Знамени). W 1970 roku zbiory biblioteki przekraczały już 17 milionów woluminów. Nowoczesny budynek dla przechowywania ksiąg został wzniesiony przy Moskiewskim Prospekcie w latach 80. i 90. XX wieku.