Socjalizm naukowy
W tym artykule zajmiemy się tematem Socjalizm naukowy, który w ostatnim czasie przykuł uwagę wielu osób. Socjalizm naukowy to temat budzący kontrowersje i debaty, budzący duże zainteresowanie zarówno w środowisku akademickim, jak i w społeczeństwie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Socjalizm naukowy, od jego pochodzenia i ewolucji, po wpływ na różne obszary. Dodatkowo przeanalizujemy możliwe implikacje i konsekwencje, jakie Socjalizm naukowy może mieć w przyszłości. Bez wątpienia Socjalizm naukowy to temat zasługujący na głęboką refleksję i analizę, dlatego istotne jest pogłębienie naszego zrozumienia go.
Socjalizm naukowy – jedna z trzech części składowych marksizmu, głosząca, że socjalizm stanowi konieczne stadium rozwoju społecznego.
Karol Marks i Fryderyk Engels ukuli ten termin, aby zdystansować się od tzw. socjalizmu utopijnego (tym mianem zwykło się określać nurty socjalizmu, które pojawiły się w pierwszej połowie XIX wieku). Autorzy ci, spoglądając z wyższością na próby poprzedników, chcieli w ten sposób eksponować „naukowość” własnej koncepcji.
Socjalizm utopijny ie umiał wyjaśnić istoty niewolnictwa najemnego przy kapitalizmie, ani odkryć praw jego rozwoju, ani znaleźć tej siły społecznej, która zdolna jest stać się twórcą nowego społeczeństwa.
Podstawowa cecha charakterystyczna marksistowskiego socjalizmu naukowego polega na tym, że opiera się on nie na pobożnych życzeniach, lecz na zrozumieniu prawidłowości rozwoju społecznego. Konieczność przekształcenia społeczeństwa kapitalistycznego w socjalistyczne Marks wyprowadził nie z jakichś utopijnych założeń, lecz z obiektywnych praw rozwoju społeczeństwa kapitalistycznego. W miejsce marzeń utopistów pojawiła się nauka o społeczeństwie komunistycznym, do którego siłą konieczności prowadzą prawa historii, obiektywny proces rozwoju sił wytwórczych i stosunków produkcji, proces rozwoju walki klasowej. Marksizm nie tylko uzasadnił nieuchronność zastąpienia kapitalizmu przez socjalizm, lecz także wskazał na siłę społeczną mogącą to zadanie wykonać.
Główną rzeczą w nauce Marksa jest wyjaśnienie światowej roli historycznej proletariatu, jako twórcy społeczeństwa socjalistycznego.
Engels pisał, iż socjalizm naukowy nie jest niczym innym, jak odzwierciedleniem w myśleniu ludzkim konfliktu między nowymi siłami wytwórczymi a kapitalistycznymi stosunkami produkcji, odzwierciedleniem w umysłach robotników, którzy cierpią wskutek tego konfliktu.
Według niektórych historyków, wszystkie odmiany socjalizmu zawierają w sobie zarówno pierwiastki naukowe, jak i utopijne.
W latach 60. XX wieku teoria socjalizmu naukowego została przekształcona przez ideologów radzieckich w dyscyplinę naukowego komunizmu.
Przypisy
- ↑ Lenin i Trzy źródła i trzy części składowe Marksizmu ↓.
- ↑ Lenin i Karol Marks (Krótki szkic biograficzny wraz z wykładem marksizmu) ↓.
- ↑ socjalizm naukowy – Poradnia językowa PWN , Słownik języka polskiego PWN .[niewiarygodne źródło?]
- ↑ dr Michał Urbańczyk: Socjalizm i komunizm. Marksistowska teoria państwa jako elementu panowania klasowego. Współczesne ideologie polityczne. Zajęcia nr 4 . Katedra Doktryn Polityczno-Prawnych i Filozofii WPiA UAM. . (pol.).
- ↑ Lenin i Trzy źródła i trzy części składowe Marksizmu ↓, s. 50.
- ↑ Bielakow i in. 1964 ↓, s. 315.
- ↑ Afanasjew i in. 1978 ↓, s. 34.
- ↑ Bielakow i in. 1964 ↓, s. 269.
- ↑ Afanasjew i in. 1978 ↓, s. 36.
- ↑ Włodzimierz Lenin. Losy historyczne nauki Karola Marksa (Po raz pierwszy opublikowane w gazecie "Prawda" Nr. 50, 1 marca, 1913 r.)
- ↑ Bielakow i in. 1964 ↓, s. 179.
- ↑ Stanisław Filipowicz: Historia myśli polityczno-prawnej. Gdańsk: Arche, 2006, s. 293. ISBN 83-88445-44-8.
Bibliografia
- Wiktor Afanasjew, Karen Brutenc, Fiodor Burłackij, Grigorij Glezerman, Jurij Krasin, i in.: Naukowy komunizm. Pod redakcją Piotra Fiedosiejewa, tł. Mirosław Skwiecińskii. Wyd. II. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978.
- Aleksiej Bielakow, Fiodor Burłacki, Jurij Melwil, Abram Milejkowski, Sołomon Wygodzki, i in.: Podstawy marksizmu-leninizmu : podręcznik (Tyt. oryg.: Osnovy marksizma-leninizma). Pod redakcją Otto Kuusinena, tłumacz Regina Hekker i in.. Wyd. IV na podstawie II wydania rosyjskiego. Warszawa: Książka i Wiedza, 1964. (pol.).
- W.I. Lenin: Trzy źródła i trzy części składowe Marksizmu. W: Włodzimierz Lenin: Karol Marks (Krótki szkic biograficzny wraz z wykładem marksizmu); Trzy źródła i trzy części składowe Marksizmu. Wstępem opatrzył Stanisław Rainko. Warszawa: Książka i Wiedza, 1979, s. 45-52, seria: Popularna biblioteka klasyków marksizmu-leninizmu.
- W.I. Lenin: Karol Marks (Krótki szkic biograficzny wraz z wykładem marksizmu). W: Włodzimierz Lenin: Karol Marks (Krótki szkic biograficzny wraz z wykładem marksizmu); Trzy źródła i trzy części składowe Marksizmu. Wstępem opatrzył Stanisław Rainko. Warszawa: Książka i Wiedza, 1979, s. 1-44, seria: Popularna biblioteka klasyków marksizmu-leninizmu.
Linki zewnętrzne
- Albert Weisbord: XVII. SCIENTIFIC SOCIALISM. W: Albert Weisbord: The Conquest of Power. New York: Covici-Friede, 1937.
| Dzieła | |
|---|---|
| Marksistowska teoria społeczna |
|
| Działacze | |
| Filozofia | |
| Zobacz też |
