Wade-Giles
W dzisiejszym świecie Wade-Giles jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, Wade-Giles budzi wielką ciekawość i prowokuje do ciągłych debat i refleksji. Od powstania do dzisiejszego wpływu, Wade-Giles ewoluuje i zyskuje nowe wymiary, które zachęcają do dalszych badań i analiz. Dlatego w tym artykule proponujemy zbadać różne aspekty Wade-Giles, analizując jego wpływ w różnych kontekstach, jego wpływ na podejmowanie decyzji i jego znaczenie w sferze globalnej.
Angielska transkrypcja sinologiczna Wade’a i Gilesa – transkrypcja stosowana do zapisu wymowy języka chińskiego za pomocą alfabetu łacińskiego na potrzeby użytkowników języka angielskiego. Jej nazwa pochodzi od nazwisk dwóch brytyjskich sinologów, Thomasa Wade’a i Herberta Gilesa.
Transkrypcja ta została stworzona przez Thomasa Wade’a w 1859 roku (w pracy Peking Syllabary). Zyskała popularność dzięki wersji zmodyfikowanej autorstwa Herberta Gilesa z Chinese-English Dictionary (1912).
Dzięki dominującej pozycji języka angielskiego, w XX wieku była to najpopularniejsza forma latynizacji chińskich nazw, jednak w latach 80. zaczęła tracić popularność na rzecz opracowanej przez samych Chińczyków transkrypcji pinyin.
Przypisy
- ↑ a b Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 297. ISBN 83-05-13407-5.
| Główne |
|
|---|---|
| Pomniejsze |
|
