Wiluj

W tym artykule zbadamy znaczenie Wiluj we współczesnym społeczeństwie. Wiluj jest czynnikiem determinującym w różnych sferach życia, od gospodarki po kulturę, poprzez politykę i technologię. Na przestrzeni dziejów Wiluj odegrał kluczową rolę w ewolucji społeczeństwa, wpływając na sposób, w jaki jednostki wchodzą w interakcje ze sobą i swoim środowiskiem. W tym sensie niezbędna jest analiza współczesnego wpływu Wiluj i zastanowienie się nad jego znaczeniem we współczesnym świecie. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Wiluj i jego implikacje, a także zachęcenie do konstruktywnej debaty na temat jego roli w naszym społeczeństwie.

Wiluj
Вилюй
Ilustracja
Progi na Wiluju
Kontynent

Azja

Państwo

 Rosja

Lokalizacja

Jakucja, Kraj Krasnojarski

Rzeka
Długość 2650 km
Powierzchnia zlewni

454 tys. km²

Średni przepływ

1480 m³/s (u ujścia)

Źródło
Miejsce Wyżyna Środkowosyberyjska
Współrzędne

65°58′41″N 103°30′49″E/65,978056 103,513611

Ujście
Recypient Lena
Współrzędne

64°22′38″N 126°24′54″E/64,377222 126,415000

Położenie na mapie Jakucji
Mapa konturowa Jakucji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Wiluj (ros. Вилюй) – rzeka w Rosji; w Jakucji i Kraju Krasnojarskim; lewy (i zarazem najdłuższy) dopływ Leny. Długość 2650 km; powierzchnia dorzecza 454 tys. km²; średni roczny przepływ u ujścia 1480 m³/s.

Źródła na Płaskowyżu Wilujskim (część Wyżyny Środkowosyberyjskiej) w okolicach miejscowości Ekonda; płynie w kierunku wschodnim. W górnym biegu płynie wąskim korytem o kamienistym dnie; w środkowym biegu przepływa przez Wilujski Zbiornik Wodny i zaporę Wilujskiej Elektrowni Wodnej; w dolnym biegu płynie po Nizinie Środkowojakuckiej, miejscami szeroko się rozlewając. W dorzeczu złoża diamentów (Mirny), węgla kamiennego, gazu ziemnego, soli kamiennej.

Główne dopływy: Czona (prawy); Ygyatta, Marcha, Tiukian, Tiung (lewe).

Większe miasta położone nad rzeką: Wilujsk, Niurba.

Zamarza od października do maja; żeglowna na odcinku 1317 km (od ujścia rzeki Oczczuguj-Botuobuja); obfituje w ryby (jesiotr, nelma, czyr, tajmień).

Linki zewnętrzne