Elihu Root

W tym artykule zajmiemy sięElihu Root_, tematem, który z biegiem czasu przykuł uwagę i zaintrygował wiele osób. _Var1_ to zagadnienie, które wywołuje debatę, kontrowersje i podziw w różnych obszarach zainteresowań, od nauki po sztukę, poprzez politykę i historię. Pisząc tę ​​książkę, będziemy starali się lepiej zrozumieć implikacje i znaczenie Elihu Root_, a także jego wpływ na społeczeństwo i świat w ogóle. Zagłębimy się w jego istotę, ewolucję na przestrzeni lat i różne perspektywy, jakie istnieją wokół tego tematu. Przygotuj się na wejście do świata odkryć i refleksji na temat Elihu Root_.

Elihu Root
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1845
Clinton, Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

7 lutego 1937
Nowy Jork

38. Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych
Okres

od 19 lipca 1905
do 27 stycznia 1909

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Poprzednik

John Milton Hay

Następca

Robert Bacon

41. Sekretarz wojny Stanów Zjednoczonych
Okres

od 1 sierpnia 1899
do 31 stycznia 1904

Poprzednik

Russell A. Alger

Następca

William Taft

podpis

Elihu Root (ur. 15 lutego 1845 w Clinton, zm. 7 lutego 1937 w Nowym Jorku) – amerykański prawnik i polityk, laureat Pokojowej Nagrody Nobla.

Jego ojciec wykładał matematykę w prestiżowym Hamilton College, matematykiem był również jego starszy brat. Elihu w 1867 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Nowojorskim i rozpoczął praktykę w kancelarii.

Był członkiem Partii Republikańskiej. W 1889 prezydent William McKinley powierzył mu funkcję sekretarza wojny w swoim gabinecie. Urząd ten piastował aż do roku 1905, kiedy to Theodore Roosevelt mianował go sekretarzem stanu – był nim do 27 stycznia 1909. W tym czasie brał udział w negocjacjach w Ameryce Południowej, związanych m.in. z budową Kanału Panamskiego. W latach 1909–1915 był senatorem 3. klasy ze stanu Nowy Jork.

W czasie I wojny światowej sprzeciwiał się polityce neutralności prezydenta Woodrowa Wilsona. Po wojnie działał w komisji Ligi Narodów tworzącej Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej.

W 1912 otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.

Bibliografia